Uprawa gleby w sadzie w pierwszych 2 latach polega wyłącznie na utrzyma niu czarnego ugoru używając brony talerzowej, glebogryzarki lub kultywatora. Duże znaczenie dla wzrostu młodych drzew ma rozkładanie obornika wokół ich pni. Obornik nie może dotykać kory pnia. Po 2-3 latach międzyrzędzia zadarnia się używając następującej mieszanki: 9 kg wiechliny łąkowej + 11 kg kostrzewy czer wonej rozłogowej + 20 kg na ha rajgrasu angielskiego + 10 kg koniczyny białej. W roku wysiewu trawę należy kosić 2-3-krotnie a w następnych latach 6-10 razy. Chwasty w rzędach drzew niszczy się mechanicznie (patrz rozdz. 6.5).
W produkcji ekologicznej nawożenie powinno pokrywać potrzeby pokarmowe roślin i zwiększać zawartość składników mineralnych w formie zapasowej. Ważne jest by w glebie przyswajalne składniki mineralne występowały w odpowied nich proporcjach. Od tego będzie zależało zrównoważone odżywianie drzew, a w konsekwencji ich dobry wzrost i plonowanie.
Nawożenie jest korzystnym zabiegiem, gdy opiera się na następujących kryte riach diagnostycznych: analizie gleby, analizie materiału roślinnego oraz ocenie wizualnej wzrostu i plonowania roślin. Podstawowa analiza gleby obejmuje odczyn gleby oraz zawartość przyswajalnych form fosforu, potasu i magnezu. Gdy zachodzi podejrzenie wystąpienia niedoborów mikroelementów (żelazo, mangan, cynk, miedź, bór), analiza gleby powinna być poszerzona o zawartość tych skład ników. W przypadku, gdy odczyn gleby jest zbyt niski (pH<5,5) lub gdy zawartość określonego składnika jest poniżej wartości optymalnej, konieczne jest wapnowa nie i nawożenie danym składnikiem.
Analizę gleby wykonuje się przed założeniem sadu oraz co 3 lata (na glebach lekkich) lub 4 lata (na glebach zwięzłych) po założeniu sadu. Próbki gleby pobiera się z warstwy próchnicznej oraz warstwy położonej niżej. W sadach, gdzie utrzy mywany jest ugór mechaniczny w rzędach drzew, próbki gleby pobiera się spod ugoru w połowie odległości między rzędem roślin a brzegiem murawy.
Analiza tkanek roślin określa ich stan odżywienia. Do analiz wykorzystuje się liście z długopędów, dla których opracowane są tzw. liczby graniczne. Analiza liści jest szczególnie przydatna dla określenia potrzeb nawożenia fosforem, potasem oraz magnezem. Próbki liści pobiera się na przełomie lipca i sierpnia. Muszą one być zdrowe i pochodzić z roślin, których wzrost i owocowanie są typowe dla danej uprawy. Próbki liści pobiera się w kolejnych dwóch latach w cyklu cztero letnim, oddzielnie dla różnych odmian oraz kwater charakteryzujących się zróżnicowaną historią nawożenia. U jabłoni oprócz analizy liści, celowe jest wykonywanie analiz owoców w czasie zbioru (N, P, K, Mg, Ca, B). Ocena wizualna wzrostu i plonowania drzew jest uzupełnieniem analiz chemicznych. Ma ona szczególne znaczenie w nawożeniu azotem Rośliny przenawożone azotem mają długie przyrosty oraz duże i ciemnozielone liście, a deficyt prowadzi do słabego wzrostu pę dów oraz powoduje drobnienie liści.
W produkcji ekologicznej jabłoni i gruszy nie stosuje się mineralnych nawozów azotowych. W sadach ekologicznych zasilanie roślin azotem odbywa się dzię ki nawozom naturalnym (przefermentowany obornik, gnojówka, gnojowica, pomiot ptasi) i organicznym (np. kompost, torf, słoma) stosowanych w takich dawkach, aby wnoszona ilość azotu nie przekraczała 100 kg N/ha w ciągu roku. Należy pokreślić, że w produkcji ekologicznej dopuszcza się stosowanie nawozów naturalnych pochodzących z gospodarstw rolnych innych niż ekologiczne, po uzgodnieniu z upoważnioną jednostką certyfikującą.
Nawozy organiczne i naturalne (szczególnie gnojówka i gnojowica) powinny być stosowane tylko w okresie wiosenne-letnim, można je podawać przez system nawodnieniowy (fertygacja). Używa się wtedy nawozów dobrze rozpuszczalnych w wodzie, które jednocześnie są dopuszczone do obrotu na podstawie przepisów o nawozach i nawożeniu.
Nawożenie pozakorzeniowe w tej produkcji stosuje się tylko wtedy, gdy wy stąpią objawy niedoboru danego składnika w roślinie. Wyjątkiem od tej reguły jest opryskiwanie jabłoni wapniem w celu polepszenia trwałości jabłek. Wykonuje się je, gdy ryzyko niedoboru wapnia w owocach jest wysokie (niska zawartość wapnia w zawiązkach owocowych, silny wzrost pędów, niskie plonowanie drzew, stres wod ny). W przypadku konieczności stosowania nawożenia pozakorzeniowego używa się wyłącznie soli poszczególnych składników mineralnych. W produkcji ekologicznej stosuje się nie tylko nawozy naturalne i organiczne, lecz także kopalniane nawozy mineralne dopuszczone do obrotu na podstawie przepisów o nawozach i nawożeniu. Do wapnowania gleb używa się węglanu wapnia lub węglanu magnezowo-wapnio- wego pochodzenia naturalnego oraz wapna defekacyjnego. Do nawożenia roślin fos forem stosuje się mączki fosforytowe, potasem – kopalniane sole potasowe, a ma gnezem — siarczan magnezu. Do obniżenia odczynu gleby używa się tylko siarki ementarnej. W celu utrzymania lub podwyższenia biologicznej aktywności i ży zności gleby w produkcji ekologicznej można stosować mikroelementy pochodze nia mineralnego (po uzgodnieniu z upoważnioną jednostką certyfikującą).
Dodaj komentarz